อย่างน้อยในช่วง 100 ปีที่ผ่านมาระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นในอัตราเฉลี่ยประมาณ 1.8 มิลลิเมตร (0.071 นิ้ว) ต่อปี [45]การเพิ่มขึ้นนี้ส่วนใหญ่มีสาเหตุมาจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิน้ำ ทะเล เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการขยายตัวทางความร้อนเล็กน้อยของน้ำ 500 เมตรตอนบน (1,600 ฟุต) การบริจาคเพิ่มเติมมากถึงหนึ่งในสี่ของทั้งหมดมาจากแหล่งน้ำบนบก เช่นการละลายของหิมะและธารน้ำแข็งและการสกัดน้ำใต้ดินเพื่อการชลประทานและความต้องการด้านการเกษตรและมนุษย์อื่นๆ ลมที่พัดผ่านพื้นผิวของน้ำทำให้เกิดคลื่นที่ตั้งฉากกับทิศทางของลม แรงเสียดทานระหว่างอากาศและน้ำที่เกิดจากลมอ่อนๆ บนบ่อน้ำทำให้เกิดระลอกคลื่น การพัดแรงเหนือมหาสมุทรทำให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่ขึ้นเมื่ออากาศที่เคลื่อนที่ดันกับแนวสันน้ำที่ยกตัวขึ้น คลื่นจะขึ้นสู่ความสูงสูงสุดเมื่ออัตราที่คลื่นเคลื่อนที่เกือบเท่ากับความเร็วลม ในน้ำเปิด เมื่อลมพัดอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นในซีกโลกใต้ในยุคRoaring Fortiesมวลน้ำที่เรียงตัวยาวเรียกว่าswellม้วนตัวข้ามมหาสมุทร : 83–84  ถ้าลมสงบลง การก่อตัวของคลื่นจะลดลง แต่คลื่นที่ก่อตัวขึ้นแล้วจะยังคงเคลื่อนที่ไปในทิศทางเดิมจนกว่าจะถึงแผ่นดิน ขนาดของคลื่นขึ้นอยู่กับการดึงระยะทางที่ลมพัดผ่านน้ำ ความแรงและระยะเวลาของลมนั้น เมื่อคลื่นมาบรรจบกันซึ่งมาจากทิศทางที่ต่างกัน การรบกวนระหว่างทั้งสองสามารถทำให้เกิดทะเลที่แตกแยกและผิดปกติได้ การรบกวนเชิงสร้างสรรค์สามารถทำให้เกิดคลื่นอันธพาล (ที่ไม่คาดคิด) สูงกว่าปกติมาก คลื่นส่วนใหญ่สูงน้อยกว่า 3 ม. (10 ฟุต) และไม่ใช่เรื่องผิดปกติที่พายุที่รุนแรงจะเพิ่มความสูงเป็นสองเท่าหรือสามเท่า การก่อสร้างนอกชายฝั่งเช่นฟาร์มกังหันลมและแท่นขุดเจาะน้ำมันใช้ สถิติ ของเมโตเชียนจากการวัดในการคำนวณแรงของคลื่น (เช่นคลื่นร้อยปี เป็นต้น ) ซึ่งได้รับการออกแบบมาเทียบกับ คลื่นอันธพาลได้รับการบันทึกไว้ที่ความสูงมากกว่า 25 เมตร