ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปเป็นทฤษฎีทางเรขาคณิต ของความโน้มถ่วงที่เผยแพร่โดยอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ในปี 1915 และเป็นคำอธิบายปัจจุบันของความโน้มถ่วงในฟิสิกส์สมัยใหม่ เป็นพื้นฐานของ แบบจำลอง เอกภพของเอกภพ ในปัจจุบัน ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปสรุป ทฤษฎีสัม พัทธภาพพิเศษและกฎความโน้มถ่วงสากลของนิวตันให้คำอธิบายที่เป็นหนึ่งเดียวของแรงโน้มถ่วงเป็นสมบัติทางเรขาคณิตของอวกาศและเวลาหรือกาลอวกาศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความโค้งของกาลอวกาศเกี่ยวข้องโดยตรงกับพลังงานและโมเมนตัมของสสารและกัมมันตรังสีที่มีอยู่ ความสัมพันธ์นี้ระบุโดยสมการสนามของไอน์สไตน์ซึ่งเป็นระบบของสมการเชิงอนุพันธ์ย่อย ในทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป การกระจายตัวของสสารและพลังงานจะเป็นตัวกำหนดรูปทรงเรขาคณิตของกาลอวกาศ ซึ่งจะอธิบายความเร่งของสสาร ดังนั้นคำตอบของสมการสนามของไอน์สไตน์จึงอธิบายวิวัฒนาการของเอกภพ เมื่อรวมกับการวัดปริมาณ ประเภท และการกระจายของสสารในเอกภพ สมการสัมพัทธภาพทั่วไปจะอธิบายวิวัฒนาการของเอกภพในช่วงเวลาหนึ่ง ด้วยสมมติฐานของหลักการ จักรวาล วิทยา ที่ว่าเอกภพมีลักษณะเป็นเนื้อเดียวกันและมีไอโซโทรปิกอยู่ทุกหนทุกแห่ง คำ ตอบ เฉพาะของสมการสนามที่อธิบายเอกภพคือเมตริกเมตริกที่เรียกว่าเมตริกฟรีดมันน์–เลมาเทอร์–โรเบิร์ตสัน–วอล์คเกอร์