แมมมอธขนปุย ( M. primigenius ) เป็นสปีชีส์สุดท้ายของสกุลนี้ ประชากรส่วนใหญ่ของแมมมอธขนยาวในอเมริกาเหนือและยูเรเซีย รวมทั้งแมมมอธโคลัมเบียน ( M. columbi ) ในอเมริกาเหนือ ตายหมดในช่วงเวลาของการล่าถอยของธารน้ำแข็ง ครั้งสุดท้าย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของสัตว์ขนาดใหญ่ทางตอนเหนือของยูเรเซีย และทวีปอเมริกา จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ โดยทั่วไปสันนิษฐานว่า แมมมอธ ขนฟูตัวสุดท้ายหายไปจากยุโรปและไซบีเรียตอนใต้เมื่อประมาณ 12,000 ปีที่แล้ว แต่การค้นพบใหม่แสดงให้เห็นว่าบางส่วนยังคงอยู่ที่นั่นเมื่อประมาณ 10,000 ปีที่แล้ว หลังจากนั้นไม่นาน แมมมอธขนปุยก็หายไปจากทวีปไซบีเรียตอนเหนือเช่นกัน ประชากรกลุ่มเล็กๆ รอดชีวิตบนเกาะเซนต์พอล อลาสกาจนถึง 3750 ปีก่อน คริสตกาล และแมมมอธขนาดเล็กแห่งเกาะ Wrangelรอดชีวิตมาได้จนถึงประมาณ 2,000 ปีก่อนคริสตกาลการวิจัยeDNAล่าสุดจากตะกอนบ่งชี้ว่าแมมมอธรอดชีวิตในไซบีเรียตอนกลางตอนเหนืออย่างน้อยที่สุดจนถึง 2,000 ปีก่อนคริสตกาล ในทวีปไซบีเรียตะวันออกเฉียงเหนือจนถึงอย่างน้อย 5,300 ปีก่อนคริสตกาล และจนถึงอย่างน้อย 6,600 ปีก่อนคริสตกาลในอเมริกาเหนือ